Mijn kiekjes #5

Wat een ‘hobbelweek’. Het ene moment genoot ik van alles om mij heen en het andere moment was ik niets meer waard dan een Doornroosje, oftewel een schone slaapster. Er is veel gebeurd deze week. Van Koningsdag tot een retourtje ziekenhuis, de Beautygloss party en een lactosevrij dieet. Kijk je gezellig met mij mee?

Voor mij geen Koningsdag! Hopelijk hebben jullie allemaal een fijne Koningsdag gehad! De weersverwachtingen waren in ieder geval beter dan voorspeld. In ieder geval scheen hier in de Achterhoek het zonnetje volop. Daar worden de bloemetjes ook gelijk een stuk mooier van, ha. Maandag was voor mij een dagje om even bij te tanken. Mijn lieve G. was de hele dag bij mij, waardoor we even tijd samen hadden. Heel fijn! ’s Middags besloten we om te gaan barbecueën. De eerste barbecue van het jaar is een feit! En wat was ‘ie lekker… Yummy!

Dinsdag stond in het teken van een bezoekje aan de huisarts en het ziekenhuis. Joepie! ’s Ochtends werd ik namelijk weer erg beroerd wakker, waardoor ik helaas niet met mijn PGB-kindje en haar ouders mee kon naar de dolfijnentherapie in het Dolfinarium. Zo jammer, want ik keek er al weken naar uit! Eenmaal bij de huisarts kreeg ik te horen dat het inderdaad – ik had immers zelf al het vermoeden – coeliakie (glutenintolerantie) kan zijn. Maar het kan ook lactose-intolerantie zijn. Oftewel, ik ben in het ziekenhuis geprikt op coeliakie en moet op dit moment alle producten met lactose vermijden. En dat zit in véél producten. Hemeltjelief! Het is wachten op de uitslag van het bloedonderzoek en afwachten hoe mijn lichaam reageert op lactosevrije producten. En die onzekerheid… Die is zo vermoeiend! De rest van de dag heb ik dan ook gespendeerd aan slapen en langzaam werken aan mijn masteronderzoek.

Een dag vol powernapjes! De vermoeidheid sloeg harder toe dan dinsdag. Waarschijnlijk heeft dit ook te maken met het feit dat er ein-de-lijk serieus actie wordt ondernomen omtrent mijn lichamelijke klachten. Dat voelt ergens als een opluchting. Heb je iets gemist? Je kan het artikel over mijn huidige gezondheidssituatie hier terug lezen. Langzaamaan heb ik, tussen alle powernapjes door, toch nog werk kunnen verrichten voor mijn masteronderzoek. Dat moet ook wel met een deadline voor de deur! Ik heb op mijn kamer trouwens een lade met allerlei lekkere dingetjes, zoals thee, noten, snoepjes en chocolade. Helaas mag ik de laatste twee producten voorlopig niet nuttigen. En juist nú kijkt het reepje Tony’s Chocolonely mij de hele tijd aan. Tijd om alle ‘slechte’ producten uit de lade te schrappen en in de kelder te dumpen! ’s Avonds lag ik weer vroeg op bed. Ik ga er iedere keer vanuit dat het een dag later beter gaat. En aangezien slaap wonderen doet… Je snapt me! 😉

Hoera! Het lactosevrije eetpatroon lijkt aan te slaan. Ik ervaar minder buikpijn dan de afgelopen weken. Een prettige vooruitgang! Het is nog erg zoeken in welke producten wel en geen lactose zit, maar langzaam vind ik daarin mijn weg. Donderdag ben ik vooral druk bezig geweest met mijn masteronderzoek. Eindelijk heb ik de ‘studieflow’ weer te pakken! Daarnaast kwam ik tot de ontdekking dat er in matze’s geen lactose zit. Wow, jeugdsentiment! Op de basisschool hadden we altijd een Paaslunch en daar kregen we een lekkere grote matze met suiker. Yummy! Daarnaast kwam mijn bestelling van de Douglas binnen. Ik jaag al een tijdje op Dolce van Dolce & Gabbana, maar eigenlijk vond ik hem te duur. Bij de Douglas was ‘ie in de aanbieding en aangezien ik deze week niet in de stad kom, heb ik hem online besteld. Ik kreeg er een minivariant bij. Schattig toch?!

Een goed begin van de dag: studeren! Het klinkt voor sommigen misschien raar, maar de afgelopen weken vond mijn lichaam het nodig om mij een korte spanningsboog te bezorgen, waardoor ik de ‘studieflow’ maar niet te pakken kreeg. Gelukkig is ‘ie weer terug! Vrijdagochtend heb ik de hele ochtend aan het masteronderzoek gewerkt en ben ik ’s middags lekker gaan tutten voor de Beautygloss party. Ik haalde mijn zus op van school en daar gingen we: vijf meiden op weg naar Amsterdam! Mijn autootje heeft een beetje kuren – iets met een relais, tsja dat zegt mij ook weinig, haha – dus ik ging gewapend met startkabels op weg! Tot groot geluk van ons waren de startkabels, noch het bellen van de ANWB, niet nodig. De Beautygloss party zelf? Die was echt fantastisch! Ik ben weer een aantal leuke items rijker. Hiephoi! Volgend jaar willen we er zeker weer heen! 🙂 Ik heb daarnaast een lieve blogger ontmoet, namelijk Esther.

Zaterdag besloot ik vroeg op te staan, zodat ik het coderen van het masteronderzoek richting de afronding kon volbrengen. In de middag scheen het zonnetje zo lekker dat ik besloot buiten verder te werken. Onder het genot van een heerlijke mango-sinaasappelsmoothie en een bakje vers fruit van de groenteboer. Tsja, op zo’n manier met de studie bezig zijn, plaats ik natuurlijk niet onder de noemer ‘vervelend’, ha! Naast deze heerlijke smoothie, maakte ik nog twee smoothies als ‘Sunday Baking Day’-recept. Je vindt deze twee zomerse én lactosevrije smoothies hier.

Een minder prettige dag. Ik had last van flinke opstartproblemen. Aan het begin van de dag had ik last van een emotionele bui. Ik wist dat er thuis lekkere hapjes zouden zijn, aangezien mijn moeders familie op bezoek kwam. En dat is niet tof als je een lactosevrij dieet volgt. Mijn lieve G. stelde voor om bij hem aan de studie te gaan. Dat aanbod greep ik met twee handen aan en zo geschiedde. In de middag regende het en maakte ik een rondje met hond C. Ik kwam een prachtig bloeiende appelboom tegen. Ik besloot uiteindelijk om ’s avonds bij mijn lieve G. te eten. Mijn schoonmoeder kan werkelijk heerlijk koken – mijn eigen moeder trouwens ook! – en dus stelde ze met liefde een heerlijk lactosevrij menu voor mij samen, zodat ik net als hen lekker kon smullen! En dat heb ik gedaan! Aan het begin van de avond typte ik dit artikel, onder het genot van een heerlijk maskertje van Dr. Van der Hoog, terwijl mijn lieve G. zich naast mij ontpopte tot een echte gamer. Zo grappig om te zien hoe fanatiek iemand kan worden van een simpel spelletje!

De komende week zal een erg drukke week worden. Normaliter schrijf ik mijn artikelen vooruit in het weekend. Daar heb ik dit weekend geen tijd voor gehad en dus bekijk ik per dag of ik een artikeltje kan tikken of niet. Zie het als een verrassing of er wat online komt, ha! Vanavond sta ik in ieder geval stil bij Dodenherdenking. Iets wat ik persoonlijk erg belangrijk vind. Niet alleen tegenover de slachtoffers en getuigen van de Tweede Wereldoorlog, maar ook tegenover ieder ander onschuldig slachtoffer. Slachtoffer van een oorlog. Slachtoffer van een (natuur)ramp. Slachtoffer van een vervelende ziekte. Het is voor mij echt een moment om even extra stil te staan bij datgene wat ik wél heb: vrijheid, mijn lieve familie en vrienden, voedsel, onderdak, kleding et cetera. Ik probeer hier bewust van te zijn, vooral op momenten als vanavond. Ik hoop jullie ook! 🙂

Hoe was jullie week? Staan jullie stil bij Dodenherdenking?

Let’s get social!
Bloglovin’InstagramPinterest

21 gedachtes over “Mijn kiekjes #5

  1. Wildcard zegt:

    We staan er wel even bij stil. Mijn ouders zijn allebei tijdens W.O. II geboren en dan hoor je telkens wel de verhalen die zij van hun ouders te horen kregen en hoe hun jeugd er door getekend was.

    Like

    • Renske zegt:

      Absoluut! En dat zijn geen rooskleurige verhalen. Mijn opa en oma hebben de Tweede Wereldoorlog heel bewust meegemaakt en daar heb ik ook vaak verhalen van gehoord. Om rillingen van te krijgen.

      Geliked door 1 persoon

      • Wildcard zegt:

        Ja inderdaad en vaak omdat we het nu “relatief goed” hebben, vergeten we wat anderen daarvoor moeten doorstaan hebben…

        Like

  2. Zonnewolk zegt:

    Aan de ene kant fijn dat ze nu echt bezig zijn met jouw lichamelijke klachten, maar aan de andere kant wel erg vervelend dat je nu overal moet uitkijken of er geen lactose inzit. Lijkt mij best lastig… Fijn dat je de studieflow flink te pakken had! Ik hoop dat het je komende week ook gaat lukken om die flow weer te krijgen. Ik heb die zelf deze week ook erg hard nodig, helaas…
    Fijne week!

    Like

    • Renske zegt:

      Klopt! En dat levert ook echt wel moeilijke momenten op. Soms denk ik dat ik iets mag en kan ik een gat in de lucht springen en bij beter kijken, blijkt het toch niet zo te zijn. Beetje jammer, haha. Oei, hopelijk vind jij ook snel de studieflow! Succes!

      Like

  3. Deisy zegt:

    Wauw, wat een roerige week voor jou zeg meis. Inderdaad wat jij aangeeft: hele mooie hoogtepunten en wat mindere leuke dalen. Ik vind het mooi om te zien hoe positief jij hier trouwens onder blijft, echt een dikke vette duim daarvoor 😉 Ook vind ik het mooi dat je nog even aandacht aan Dodenherdenking schenkt: volgens mij wordt er tegenwoordig vrij makkelijk met deze dag omgegaan, terwijl het toch wel heel belangrijk is geweest in het verleden. Mooi gesproken dus. Ben benieuwd deze week naar je mooie artikelen (ook al verschijnen die niet iedere dag hihi). X

    Like

    • Renske zegt:

      Lief om te horen, Deisy! Het levert ook wel eens verdrietige momenten op hoor, zoals gisteren. Maar ach, ik kan mij er gelukkig ook weer overheen zetten. En dat is belangrijk! 🙂

      Ik ben het ermee eens dat er volgens mij veel te gemakkelijk wordt gedacht over een gebeurtenis als de Tweede Wereldoorlog, terwijl het van grote invloed is geweest op het heden. Plus dat er hedendaags ook genoeg oorlogen zijn in de wereld. We mogen blij zijn dat wij in vrijheid kunnen leven. 🙂 X

      Like

    • Renske zegt:

      Ik heb mijzelf er alleen maar mee als ik in een hoekje ga zitten huilen. Hoewel ik dat soms echt wel zou willen hoor! 😉 En fijn om te horen dat jij ook stil staat bij Dodenherdenking.

      Like

  4. kim zegt:

    Fijn dat je je weer op je these kon richten! Een vriendin is nu bezig met haar Bachelor scriptie en die is (ook) flink gestrest.
    Ik vind Dodenherdenking ook belangrijk. Mijn vader is geboren tijdens WO II en vertelt weleens verhalen over wat zijn ouders en (oudere) broers hebben meegemaakt. De hele dag fietsen naar de andere kant van NL om wat eten bij elkaar te sprokkelen. En dan hadden zijn het nog goed…

    Like

    • Renske zegt:

      Hier nog zo’n stresskip. Dus laat de haakjes bij ‘ook’ maar weg, haha. Jouw vader heeft de oorlog dus niet bewust meegemaakt? Het lijkt me echt heftig hoor! Ook om de verhalen van ouders en broers te horen. Vreselijk! En dat naar de andere kant van Nederland fietsen, heeft mijn opa ook gedaan, ja! Helemaal vanuit de Achterhoek naar Amsterdam of een andere grote stad. En dan hebben ze het hier inderdaad niet eens zo slecht getroffen… Maar toch, het idee is al vreselijk!

      Like

      • kim zegt:

        Nee hij is eind ’44 geboren, dus hij was nog een baby! Zijn twee oudste broers moesten volgens mij tijdelijk ergens anders wonen, omdat er niet genoeg eten was om iedereen te voeden, vreselijk!
        Ik weet niet of je vandaag DWDD hebt gezien? Daar was een compilatie van verschillende interviews. Erg heftig.. Een man van 100 vertelde hoe hij kinderen redde. Moest daarbij wel even slikken..

        Like

      • Renske zegt:

        Jeetje, wat een vreselijke gedachte! Dat wil natuurlijk geen enkele ouder zijn kinderen aan hoeven doen. Bah! Ik heb DWDD niet gezien, maar ga dat stukje zeker terug kijken. Heftig zeg!

        Like

Plaats een reactie