Mijn kiekjes #6

Hi lieve lezers! Daar ben ik weer! Afgelopen week bestond voornamelijk uit het bezig zijn met mijn masteronderzoek, bijtanken van de drukte en genieten van de kleine geluksmomentjes. Kijk je mee naar mijn week?

Wat fijn wakker worden! Ik werd maandag naast mijn lieve G. wakker. Dat voelt zo vertrouwd om vanuit het ‘samen-wakker-worden-moment’ naar het werk te gaan. Bij mijn cliënt in de ochtend werd een grote lenteschoonmaak gehouden door zijn zus. Dit betekende een volksverhuizing van alle meubels naar het kantoortje en vervolgens weer terug naar de woonkamer. Spierballen! Na het werk ben ik naar G. gecrosst om samen lekker te lunchen. Meneer had namelijk een verplichte vrije dag. Héél vervelend! 😉 Na de lunch was het weer tijd om naar huis te gaan, zodat ik mijn spullen kon pakken voor een middagje werken. Ik kan er nog steeds niet aan wennen dat we elkaar niet meer dagelijks zien. Nog éven geduld! ’s Middags heb ik samen met mijn PGB-kindje plannen gemaakt voor de komende week. De rest van de middag zijn we lekker buiten geweest. Kom ik aan hoor: dikke winterjas… Jeetje, wat warm! Vooral door het spelletje dat we speelden. Geen idee hoe het heet, maar ik voelde mij weer helemaal kind. ’s Avonds heb ik voor de zekerheid foto’s geschoten voor mijn blog. Stel dat ik toch tijd over heb of toe ben aan een beetje ontspanning, dan heb ik in ieder geval de foto’s. Slim, al zeg ik het zelf, haha.

Dinsdag stond (bijna) volledig in het teken van mijn masteronderzoek. Heel saai dus. Als lunch at ik twee heerlijke broodjes met verse aardbeien. En… Versgeperste sinaasappelsap. Heerlijk! Er bestaat geen lekkerdere sinaasappelsap dan versgeperste. Na de lunch gaf ik weer vol gas voor mijn masteronderzoek en aan het eind van de middag nam ik een langere pauze. Ik kon geen cijfertje of beeldscherm meer zien! ’s Avonds heb ik de laatste hand gelegd aan het coderen – Hoera! Een bevrijding op Bevrijdingsdag. 😉 – en heb ik samen met mijn lieve G. een rondje gecruised in zijn auto. Nadat we de Duitse snelweg verlieten, kwamen we tot de conclusie dat G. heel wat kleine, vliegende wezentjes om zeep had geholpen. Jeetje, wat een vies raam krijg je van een klein stukje snelweg!

Vandaag dacht ik een dagje vrij van mijn masteronderzoek te hebben. Even een ‘ik-doe-rustig-aan-dagje’. Heerlijk! Ondanks dat het ik rustig aan wilde doen, heb ik bergen werk verzet! In de middag was het tijd voor ontspanning bij de schoonheidsspecialiste. Ik ga er iedere vijf weken naartoe, aangezien ik een erg onrustige huid heb. Sinds ik naar de schoonheidsspecialiste ga en producten van Dermalogica gebruik, merk ik een aanzienlijk verschil! Het is best prettig om op 24-jarige leeftijd eindelijk weer zonder ongewenste gasten (lees: pukkels) door het leven te gaan. Mijn productvoorraad van Dermalogica heb ik aangevuld, aangezien mijn gezichtscrème en reinigingsproduct op waren. Ik kan weer even vooruit! Toen ik thuis kwam, wachtte mij een leuke verrassing. De TC FEELGOODBOX van Olga was binnen gekomen. Hiephoi! Wat heeft ze weer haar uiterste best gedaan. Enorm leuk! Helaas kreeg mijn vrije dag een vervelende wending. Aan het begin van de avond belde een samenwerkingspartner van het masteronderzoek mij op. Er was een fout bij mijn coderingssysteem ingeslopen. Prut! Ik heb keihard gewerkt en om 0.45 sloot ik mijn laptop af. Tussendoor kwam mijn lieve G. nog een knuffel en een paar dikke kussen brengen voor wat extra moed. Wat een lieverd!

Om 5.30 ging mijn wekker. Lieve help! Na ongeveer 4,5 uur slaap kwam ik nauwelijks mijn bed uit. Ik struikelde bijna over mijn wallen en zag geen hand voor ogen door mijn dunne spleetogen. De eerste vraag die mij te binnen schoot: “Hoe kom ik deze dag door?!” Ik besloot om in de trein richting Amsterdam te ontbijten, voor zover ik een hap door mijn keel kreeg. Máár ik genoot wel van lekkere sterrenmuntthee in mijn nieuwe thermoskan en een bakje verse aardbeien. Yummy! Op de UvA hebben mijn twee samenwerkingspartners en ik bergen werk verzet! Het coderen is officieel afgesloten en we zijn alweer een stapje verder in het proces. Een last van mijn schouders! Terug naar de metro maakte ik een foto van één van de prachtige gebouwen in Amsterdam. En thuis… Thuis was ik volledig knock out. Ik ben op bed geploft en heb als een roosje geslapen!

Hoera! Nog maar één maand en dan ga ik naar Santorini! Oké, op het moment dat jullie dit lezen nog 28 dagen, ha. Mijn vriendinnetje C. en ik zijn aan het aftellen. We kijken er zo naar uit! Inmiddels is mijn zomergarderobe helemaal compleet en kan de zomer voor mij beginnen! Bij de H&M en Bershka heb ik de laatste dingen gescoord. Check deze leuke schoenen en het lieve hemdje van de H&M! Ik ben er helemaal blij mee en de schoenen lopen heerlijk. Eigenlijk was mijn vrijdag vooral een ‘bijtankdag’. Opnieuw heb ik veel geslapen, mede dankzij een lichte buikpijnaanval. Wél heb ik een prachtige film gekeken: Süskind. Als je hem nog niet hebt gezien, is het zeker aan te raden om deze film eens te kijken! De tissues waren bij mij hard nodig. Oké, dat is bij mij al snel het geval tijdens een film, ha.

Mijn ouders waren 2,5 week geleden 28 jaar getrouwd. 28! Echt een dikke pluim! En het mooie voor ons, als kinderen zijnde, is dat de liefde er nog steeds vanaf spat. Mijn vader komt ieder jaar thuis met een mooie bos bloemen voor mijn moeder. Na 2,5 week heeft alleen bovenstaand schatje het overleefd. En hij staat er nog prachtig bij! Mijn moeder heeft de anjer in een heel klein vaasje op mijn kamer gezet. Lief! Eigenlijk wilde ik zaterdag met mijn masteronderzoek bezig, maar ik merkte dat dit niet ging werken. Ik was weliswaar vroeg wakker, maar het lukte gewoon niet. Een tijdje terug kocht ik bij de Kruidvat actieproducten, waardoor ik een code kreeg voor twee maanden gratis Videoland. Leuk! Ik besloot zaterdag even niet voor mijn masteronderzoek bezig te gaan, maar een film te kijken. Dit werd een serie: Zwarte Tulp. Het is een serie van Videoland. Maar een ontzettend toffe serie! ’s Avonds kwam de familie van mijn vader op bezoek, aangezien mijn vader en oom hun verjaardag vierden. Gezellig zo’n volle woonkamer!

Wat een heerlijk weertje! De weergoden hebben goed aan alle lieve mama’s gedacht. Voor ons was het gisteren dubbel feest. Mijn vader was jarig én mijn moeder werd ook verwend met een kleinigheidje. En wie jarig is trakteert. Lactosevrij, dat dan weer wel! 😉 We hebben heerlijk buiten genoten van het lekkere weer. Mijn lieve G. en ik besloten om voor mijn ouders, zus en zwager te koken. Samen met mijn moeder heb ik boodschappen gehaald en gelijk een aantal lactosevrije producten gespot. Achteraf bleek mijn ijsje toch sporen van melk te kunnen bevatten. Ach ja, dit ging gelukkig goed! En hij was lekker. Ontzettend lekker! Na het heerlijke diner plofte G. op mijn bed en was binnen no time vertrokken. Tsja, diehard stappen tot 4.30 voelt hij wel. Hij is ook niet meer de jongste natuurlijk, haha! Ik ben naast hem gaan liggen en samen hebben we fijn onze oogjes gesloten. Heel romantisch onder een fleecedekentje, ha!

Hoe was jullie week? Hebben jullie gisteren ook zo genoten van het zonnetje?

Let’s get social!
Bloglovin’ – Instagram – Pinterest

Advertentie