Mijn allerslechtste vriend ooit: de tandarts

Twee keer per jaar zit ik mij dagenlang op te vreten voor de jaarlijkse bezoekjes aan de tandarts. De tandarts krijgt ieder half jaar een bezoek van mij en ik krijg ieder half jaar bezoek van tandartspaniek. Pa-niek, pa-niek, pa-niek! Lees je mee met mijn verhaal over mijn állerslechtste vriend ooit?

Met állerslechtste bedoel ik ook echt állerslechtste! Het is duidelijk: ik heb een tandartsfobie. Bij het woord ‘tandarts’ of het zien van een controleafspraak in mijn agenda, krijg ik al een naar gevoel in mijn buik en breekt het zweet mij aan alle kanten uit. Afgelopen dinsdagochtend was het zo ver: ik moest om 8.30 bij de tandarts zijn. Ik laat de afspraken trouwens altijd zo vroeg mogelijk plannen, zodat ik er niet een hele dag tegenop zit te hikken.

Ik heb namelijk zo’n hekel aan de tandarts! Niet aan de persoon zelf hoor, maar aan zijn beroep. Mijn tandarts is namelijk een hartstikke toffe man die oprecht interesse in mij toont. En gelukkig weet hij dat ik enkel bang ben voor zijn beroep en niet voor hem als persoon, haha. En waarom ik bang ben voor tandartsen? Geen idee! Dinsdag ben ik mijn angst weer onder ogen gekomen en gelukkig had ik ook deze keer geen gaatjes. Meneer Tandarts was zeer tevreden over mijn gebitje. Na zijn goedkeuring heeft mevrouw Tandartsassistente – een ontzettend lieve en vriendelijke vrouw – mijn tandjes gereinigd en gepolijst. Dat gepiep… Ik krijg er nog kippenvel van als ik er aan denk! Brr.

Ach ja, ik heb liever een tandartsfobie dan een hexakosioihexekontahexafobie. Inderdaad, spreek dat maar eens vlekkeloos uit! Per toeval kwam ik dit tegen op ’s werelds meest bekende zoekmachine Google. Het is de angst voor het duivelse getal 666, oftewel ‘the number of the Beast’. Oud-president Ronald Reagan en zijn vrouw lijden aan deze fobie. Toen zij een huis kochten, lieten ze het adres veranderen van 666 St. Cloud Road naar 668 St. Cloud Road. Serieus. Of ik ben weer te goedgelovig. 😉 Een andere hilarische fobie – wel met een uitspreekbare naam trouwens – is phobofobie. Oftewel, de angst om een fobie te hebben. Daar ben je dan mooi klaar mee!

Ik breng dit nu wel humoristisch, maar vanuit mijn studie en van personen in mijn omgeving weet ik dat een fobie voor ontzettend veel narigheid kan zorgen. Ik heb gelukkig maar een aantal dagen per jaar last van mijn fobie. Er zijn echter mensen die dagelijks geconfronteerd worden met hun fobie en dagelijks problemen ervaren door hun fobie. Dus nee, ik wil fobieën absoluut niet als iets lolligs zien, want dat is het verre van! We zouden er, naar mijn mening, allemaal juist vaker bij stil moeten staan hoe vervelend een fobie is en wat een specifieke fobie inhoudt. Enfin, de tandarts en ik zijn dus bepaald geen goede vrienden en zullen dat ook nóóit worden ben ik bang.

Heb jij ergens angst of een fobie voor?

Let’s get social!
Bloglovin’ – Instagram – Pinterest